Na een ongeval waarbij letsel is opgelopen, wordt vrijwel altijd medische hulp ingeroepen. Soms een huisarts, soms de spoedeisende hulp, het ligt er maar net aan hoe ernstig het letsel is. Weinig mensen zullen zich realiseren wat de waarde is van hetgeen aan een dokter wordt verteld of wat er door een arts wordt opgeschreven. Dat kan een doorslaggevende rol spelen bij het wel of niet kunnen claimen van de letselschade. Dat zit namelijk zo.

Stel u wordt aangereden en door de impact van de aanrijding moet u uit het wrak geknipt worden. U wordt vervoerd met een ambulance naar het ziekenhuis en dar wordt u, versuft en wel, onderzocht. Wat u nog niet weet is, dat de ambulancebroeders in hun rapport hebben vermeld dat zij u zonder gordel in de auto hebben aangetroffen. Wat zij weer niet wisten is, dat een omstander uw gordel heeft losgemaakt. De artsen op de SEH lezen het rapport van het ambulancepersoneel en schrijven dit over in hun SEH verslag.

Maanden later meldt u zich bij uw belangenbehartiger en die gaat namens u de medische informatie opvragen bij het ziekenhuis en uw huisarts. Dan komt het verslag van het ambulancepersoneel en de SEH artsen boven water en daaruit blijkt, dat u uw gordel niet zou hebben gedragen. Aangezien u die informatie aan de verzekeraar van de veroorzaker moet toesturen (omdat u uw letsel immers moet bewijzen), stelt de tegenpartij dat u de gordel niet hebt gedragen en maar 75% in plaats van 100% van uw schade vergoed krijgt.

Dit is bijna niet meer weg te werken uit het dossier. Want, je weet na al die maanden niet meer wie de omstander was. Zoiets kan je dan dus gemakkelijk veel geld schelen. Laat dus altijd die gordel om totdat de hulpverleners ter plaatse komen, tenzij je natuurlijk last daarvan hebt of je voertuig direct moet verlaten.